Dokuz Temmuz Şiiri - Ferman Sızlanan

Bir Temmuz akşamı,
Bir Temmuz akşamının ay karanlığı,
Seni göremiyorum.
Bir Temmuz akşamının yıldız yakınlığı,
Sana gelemiyorum.
Bir temmuz akşamında,
Bir kuş kadar özgürsün gökyüzünde,
Sana uzanamıyorum.
Kabullenmek zor gelse de,
Kabullenmeye zorlanıyorum,
Artık olmayacak olan Temmuz akşamı sevgilerini.
Anlayamıyorum,
Şiirden anlamayan birinin, dizeleri anlamadığı gibi.
Titriyorum Temmuz akşamı sıcak esintilerinde,
Ve türkü olmak vardı şimdi soğuk bedeninde.
Çok çaresizim, çok yoruluyorum,
Temmuzlar biriktirmekten başka bir şey gelmiyor elimden.

Bu son şiirim sana son sahnem
Başka bir evrende
Başka bir dokuz temmuza kadar elvada...