Yazdıklarımın önemi yok,
Yaptıklarımın da.
Hayallerim artık yok,
Mutluluğum da.
Üşüyorum ama sen de yanımda yoksun.
Herkes beni üzüyor,
Herkesi sevmenin bedeli olarak.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
