Dokuz köyde doğdum
Annem perişan her doğuruşunda
Bacaklarım kollarım eğri
Silah sesi beşiğimin inleyişi
Dokuz köyde ayaklarımı yaktılar yollarımı
İncecikti bacaklarım kemiklerim
Baba bildim tuttuğum elleri
Koşarken gülen oyuncaksız dünyama
Gözlerime vurdular çocuk dediler
Silvan oldu gözyaşlarım
Yırtıldı işte defterim dokuz köy yolunda
Mayına bastı çocuk düşlerim
Dokuz köye dağıldı
Nasıl da acıyor kırıklarım bir bilseniz
Dişlerim kırıldı tandır ekmeğinde
Tezek kokuyor avuçlarım
Sırılsıklam köyüme inen kurşunlar
Dokuz köyde kırmızıya dokundum
Acımıyor içim
Acıyorum dünya ya
Dokuz köyde mezar taşım
Dokuz yaşında kaldım işte
www.sadiktoraman.com
Sadık ToramanKayıt Tarihi : 3.7.2008 17:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!