Doğru sözlü diyerek, dokuz ilden kovsalar;
Onuncu da ben yine; hak kelamı yeğlerim!
Tam tersini yaparak; haksız iken övseler;
Mahvolurum o zaman, Hak yanında neylerim?
Oradan da çıkarıp, bir kafese koysalar;
Can var iken tenimde; her daima Hak derim!
Tecrit edip dünyadan, müebbetten saysalar;
Zerre kadar üzülmem, razı ise Rab Kerim.
Bir Pazarsa şu zemin, hakperestlik sermayem;
Çünkü fazla mal, meta, dost değildir insana!
Her akile Hak nedir, öğretmektir bil gayem;
Hasım olsan da bana; anlatırım ben sana!
İflah olmaz bilesin, dürüstlükten ayrılan!
Kim gayriyi söylerse; eder billâh kast sana!
İtimatlı kul olmak; bir beşer’e hayrolan;
Kim ki onu ders verir; odur ancak dost sana!
Ben bu yoldan ayrılmam, kesseler de şu başı!
Yaşamazsam müstakim, zordur işim Sırat’ta!
Terk ederim gerekse; eşi, dostu, kardaş’ı;
Zira benim sırf gözüm, din gününde berat’ta!
Merve Demircan
19.06.2011-Türkiye
Kayıt Tarihi : 29.6.2011 17:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (3)