Dokuz Düşün Şiiri - Sedat Erdoğdu

DOKUZ DÜŞÜN BİR SÖYLE

Can yakıcı sevdalara tövbe etmişken
Nerden çıktın sen karşıma, böyle aniden?
Cennet rengi bakışların, gelir üstüme
Güneşin her doğuşunda, renk kaybederken…

Seni gördüm dünyam durdu, oldum dört köşe
Şu kalbime battı sanki yüzlerce iğne
Boğazımda dokuz düğüm, nefessiz kaldım
Dokuz düşün yüreğim sen, birini söyle…

Alnımın her çizgisinde, nehir yolları
Nehirlerden topladığım, çakıl taşları
Biriktirdim bir köşede, hatıraları
Tükenmedi kopardığım, yaban otları…

Sedat Erdoğdu