(idam sehpasında şehid 9 Can a ithafen)
Izdırap içindeyim şu anlarda
Yaradan a sığınmaktan öte çare yok.
...ki bu Amentü gereği!
O kadar dolu ki içim şehadetle...
aynı yoldan yürüyüp,aynı mekanda
Tek olan,Yüce olanın huzurunda
divan durmak istiyorum...
An'ı atlayıp
zamansızlığa varmaktır ömrümün gayrı niyeti...
Beni anlarlar-anlamazlar kaygısından uzak
onların hatıraları önümde sereserpe...
diz vuruyor,selamlıyorum.
Gök yeleli,gök bakışlı
gökçen sevdalı yiğitler!
Ruhunuz şad,mekanınız cennet olsun....
Mehmet Ali UymazKayıt Tarihi : 9.6.2009 21:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Ali Uymaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/06/09/dokuz-cana.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!