Dokuz Bin Evliya Yüz Bin Erenler

Dokuz bin evliya yüz bin erenler
Bizi mecnun sanır burda görenler
Sağ olup da sılasına varanlar
Bizi muradına şaduman olur

Aman Allahım gurbet ilde alma canımı
Sılada yavrularım perişan olur
Yıkıp fakir hanemi viran eyleme
Duyar düşmanlarım şaduman olur

Doktor beni hastaneye istemiş
Sevdiğim sarı saçını güle suya işlemiş
Anam beni gurbet için beslemiş

Tez gel ağam tez gel olma muhannet
Mahpusu icat edenler görmesin cennet

Mahpustan çıktım gözüm kamaşır
Baktım gözümden akıyor yaşım
Beni burada bakan aziz kardaşım
(Beni burada bırakan aziz kardaşım olmalı)
Ağlama ninem kaderim böyle imiş

Mahpustan çıktım mendil elimde
İbrişim kuşak ince belinde
Bir yarim var yad illerinde

Sokma zalim sokma yaram derimdir
Eğer mahpustan çıkarsam Mevlam kerimdir