Döküyorum Şiiri - Avni Temiz

Ne şairim ne ozan, duygu adamıyım ben,
Yüreğimden geleni, kağıda döküyorum.
Sevip acı çekeni, yakından gördün mü sen?
Kimini türkü yapıp, ağıda döküyorum.

Göz görmüş gönül sevmiş, gidip birini seçmiş,
Aşk badesi sanarak, bir ömür zehir içmiş,
Günler, haftalar değil, mevsimler, yıllar geçmiş,
Çocukluk, gençlik derken, çağı da döküyorum.

Doğarken ağlayanlar, hangi zaman güldü ki,
Dünyaya gelen herkes, mutlak bir gün öldü ki,
Yüze gülen dostlardan, kime hayır geldi ki?
Çekip gitmek çok kolay, bağı da döküyorum.

Yürek deryada balık, takılıyor ağlara,
Hangi bülbül konar ki, viran olmuş bağlara,
Sevdamı haykırınca, gönlündeki dağlara,
Kıpırdadıkça karlar, çığı da döküyorum.

12.02.2016