Döküyorum hayallerimi Dünya'ya

Döküyorum hayallerimi dünya'ya,
Dünyayı renkten renge boyuyor.
Maddi yönden her şeyi bulmak değildir hayat,
İnsan gibi yaşamak istiyorum.

Soy kabuklarımı soy,
İçinden insan çıksın.
Bak insanın içine,
İçinden sevgi çıksın.

Verimli topraklar yerine kurak topraklarda doğmak,
Elimizde değildi ki hayata beş sıfır mağlup başlamak.
Hayatın acımasızlığını bedenimizle,yüreğimizle yaşamak,
Suç mu kötülüklerin,vefasızlıkların içinde dürüst kalmaya uğraşmak?

Yapma çiçeklere mahkum böcekler,
Doğallık, güzellik mazide kalmış.
Bütün ruhumu yalnızlık sarıyor,
Baktığım yerlerde kendimi görüyorum.
Büyüdükçe büyüyor gözlerim,
Çelikleşerek yaşıyorum.