Az ötede gül bahçesi vardır biraz ötede çamur.
Ancak güllerin dikenleri delerde yüreğimizi bazen,
çamurlardan tertemiz çıkar özünde arınmış olan.
Kendimizinde topraktan geldiğini duyumsarcasına,
zaman zaman
kuraklaşmış varlığımızın içinde varoluşumuz ummanlarca bir toz bulutu gibi ruhumuzun duyuşu savrulmaya ait.
Bağrımızda nice güller devşirdiğimizin resmi düşüncenin izlerinden.
Düşüncenin kokusu içimize işler bütünler kalpleri.
İçinden güzel düşünceye erişmek dokunuştan öte duyuşta.
ve özgürlük bir damlanın serinliğinde dahi kendini yenilemektir.
Kayıt Tarihi : 28.10.2012 15:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!