Dokunuşta Kalpten Şiiri - Tuba Gürdere

Henüz yaşayanların dizesi çelişirdi bazen
Ve her duyuş gibi içimizde
kendimizde,kendimizden
Bazen en yakınımız,kendimiz,
Kendimizin ötesinde,
...Düşünce durgun ve duyuş en uzak yakınlık
Yakınlığı yakardık
İçimiz dokunulmaz serin bir kor ulaşılmaz
İçimizden yakarırdık
Yakarış içimizde,en yakınlık
En sevgiliye en yakınlık
En yakınlık
O en gerçek yaşayış
Yaşayış dizelerde belirirdi bazen.
Dokunmak kadar yakındı içimizden
Okumak ötesiydi kendimizi kalpten

Henüz yaşamayanların dizesi gelişirdi bazen.
Yaşadıkça biz
Dize gelirdi duyuşumuz, kalbe değerdi, öze işlerdi şiirde söz.
Yaşadıkça ölümsüz sözlerde,ruhumuz dokunurdu yaşarken ölümsüzlüğe.
Derinlik ki yüzeyselde varolan en gerçek gizli özne.
Yaşayanlar aşktan duyardı şiiri
Yaşamayanlar şiirde aşktı
Buyüzden ölümsüz dizelerde canlanırdı şiir
soluklanırdı yaşamayanlar.
Duyuş kadar uzaktık
ve kendimiz kendimizden
Dokunmak kadar ötesiydi en yakınlık
En yakınlık
duymaktı kendimizi okunuştan öte,
Dokunuşta kalpten.