DOKUNUŞSUZLUK
Eprimiş bir ölüm tenidir dokunduğum hiçbir ısıyı alamıyorum....
Çıplaklığıma üşüşen gülüşler kemiren sancılarımın izleridir
tamusal bir renge bürünen dudaklar sesimi emmektedir her vakit. üşümüşlüğün sonrasında düşlerime bir zamanbozumu saplantısı yerleşiyor oysa ne hava iyileşiyor ne düşler ne benim bakireliğim ne de zamanın...
Bir gün gelir de unuturmuş insan
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde
Devamını Oku
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta