Gittin ama dokunuşların bende kaldı.
İçimde fırtınalar koparken,
Yarınlarım vurgun misali,
Sensiz geçen saatleri,
Sor benden özlemenin acısını...
Kilometrelerce uzaktan sevmeyi,
Sesin kulaklarımda çınlarken
Yokluğunda hayalinle konuşmayı,
Gecelere sığınmayı....
Sensizken özlemine gücüm yetmiyor.
Gönlümdeki yerin o kadar büyük ki...
Gecenin ayazına sordum seni
Ezan sesinde aradım yokluğunu
Varlığın mutluluktu oysa, yorgun bedenime
Bir hüzün kapladı soğuk bedenimi
Koynuna bağdaş kurmuş yokluğun...
Kuşandım özlemini sevgime inat,
Dalışım ondandır,...
Susuşum ondan,....
Dokundum yokluğuna, kanadı kalp yaram.
Gel artık umudum,dermanım
Hasretin namludaki mermi...
Cümlelere sığdıramadığım hasretim vardı.
Gittin ama dokunuşların bende kaldı....
Kayıt Tarihi : 2.4.2009 00:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)