nesneler uçuşuyor gözümün önünde
göremiyorum
derin mavilerden başka hiçbir şeyi
anlamsızlaşıyor kelimeler önceleri
sonra düşünceler
giderek kaybolurken
masmavi oluyor dünya
bir deniz kıyısında esir
sesler kulağımda bir uğultu şimdi
hangi harfi kullandığını bilmeden esen
dokunsa biri düşeceğim biliyorum
yoksa uçurum mu beni çeken
yalnızlıklardan
göz yaşlarım kopuyor dağımdan
şeytan taşlıyor
soluk
şimdi ciğerlerimde son duyduğum
belki bir adım varken ölümün kıyısına
yaşama çağırıyor bilal bilal çınlayıp
Kâbeden ezan sesi…
02/10/2006
Ayten KarakaşKayıt Tarihi : 2.1.2007 20:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
BU ŞİİR İKİNCİ KEZ FARKLI BAŞLIKLA YAYINLANMIŞTIR.BU ŞİİRE ÇEŞİTLİ ANLAMLAR YÜKLEYEREK BENİ ZAN ALTINDA BIRAKANLARI ŞİDDETLE KINIYOR VE ALLAHA HAVALE EDİYORUM.ŞİİRİN KONUSU SADECE HAYATTAN KOPMAYI DÜŞÜNDÜĞÜMÜZ EN KÖTÜ ANLARDA BİLE ASLA ALLAHIN VARLIĞINI VE HERŞEYİN ÇÖZÜMÜ OLDUĞUNU UNUTMAMAK VE HAYATA DAHA SIKI SARILARAK YAŞAMAKTIR. ŞİİRDEKİ KİŞİ BUNU HİSSETMİŞ VE YAŞAMIŞTIR.ŞİİRİ ANLAMAYIP KENDİ DÜŞÜNCELERİNİ BAŞKALARINA İRDELEYEN VE BUNLARA İNANANLAR İÇİN BU AÇIKLAMA YAPILMIŞTIR. TEKRAR ŞİİRE FARKLI ANLAMLAR YÜKLEYENLERİ ESEFLE KINIYORUM.ÖZÜRLER KABUL EDİLMEYECEKTİR.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!