bir ara durdum...aslında birkaç ayda bir hep olur...genel ve gündelik yaşamın bütün ıvır zıvırları
arasında yaşamakta iken birdenbire donup kalırsın...bütün benliğin bir tek şeye kilitlenir...bir
an'a bir insan'a bir geçmiş dakikanın içinde bulursun kendini...bir kaç dakikada bir yılı yeniden
ama yalnız başına yaşarsın...o yoktur...tıpkı bir film senaryosunu düşleyen yönetmenin kafasında
olduğu gibi film vardır ama kimse yoktur...sonra birşeylere şaşırır içiyorsan bir nefes çekip
sigarandan ' - vay be! ' dersin...bir saniye ayrılmak istemediğin insanla yaşamının bir döneminde
hep olan insanla hiçbir biçimde görüşmediğinin farkına varırsın...
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
dokundu...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta