Dokunun Şiiri - İbrahim Yılmaz

Geleceğe dokunun
Dokunun ki duyun evrendeki sesimizi
Ormanın fasiküllerine dokunun
Sürülmüş toprağın iştahına dokunun
Dokunun yıldızlarda biriken gözyaşlarımıza
Yaprakların damarlarına dokunun.

Ellerimiz şahittir ki
Kuş konmaz dağları anlatmak
Geleceğe dokunmaktır tezlerimizde,
Varlığımı üstün kılan hafızama dokundum
Kendime yer bulamadığım aklımın hercai renklerinde.

Dokunun Venüs'ün bakir yüzüne
Dokunun yıldızların esrarına
Dokunun geleceğimizi bloke eden hayatın yalan sayfalarına
Dokunun aşkın indekslerine küfreden eşkıyalara
Gayret edip yine dokunun
Evrenin ahengini elinde tutan aşka.

İbrahim Yılmaz

Akçay Eylül 2014

-------
Touch the Future

Touch the Future
Hear our voice in the universe in touch
Tap the fascicles of the forest
Tap the plowed soil appetite
Tap our tears accumulated in the stars
Tap into the veins of the leaves.

Our hands are witnesses
Asparagus to tell the mountains
Our thesis is to touch the future,
I touched my presence to exalt the memory
I can not find a place in my mind pansy colors.

Touch the face of Venus virgin
Touch the stars to cannabis
Touch the future of life lie that block pages
Tap into more than spamming the index to bandit
Tap again to try and
Love the harmony of the universe holds.

Edremit September 2014