Gerçekler daima beyazlıklara yazılır. Öyle olmasaydı okunamazdı hiçbir karartı.
Yazı gerçekliktir, gerçekliği hissetmek ise yazgı.
Bir kelimede binlerce nefes vardır.
Kendi nefesinde bazen, tek bir sözde olduğu kadar duyamaz kendini insan.
Bazen kendi nefesinde soluksuz ama tek bir sözde nefestir ve soluklanır insan.
Söz dokunuştur kalpten duyduğunda ve yaşam buyüzden anlamlı içimizden d/okunulunca.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim