Dokunulmaz Şiiri - Nuray Şaşihüseyinoğlu

Bir resim çizdi adam
Sırayla dokundu kalem;
Saçlarında siyahın en karası
Gece gibi olsun istiyordu gizemiyle.
Yüzünde dolaşırken hayalindeki
Ten kadar
Yumuşaktı dokunuşları.
Ürküyordu adam
İncitmekten resmini.
Resim ürkek kahve gözleriyle
Öylesine sıcak bakarken
Kızıllığına sığındığını fark etti
Ve dudaklara değerken son kez kalem
Adam bir sırrın kilidini
Dudaklara resmetti.
Öpülmeyen dudaktı o,
Dokunulmayan yanak
Ne saçlarıydı dolan gecelerine
Ne öpüşü ıslak.
Bir peri masalının prensesiydi
Ressamın kaleminden doğan,
Uzak olduğu sürece
Varlığını sürdüren.
Son kez baktı ressam çizdiği şahesere
Dilinden süzüldü sözler
“Ben seni böyle sevdim
Gelme n’olur gecelerime”