Satırbaşı boşluklarına her düşüşümde
Eski umutlarım yeniden kırılıyor
İmgelerle sarıyorum çaresizliklerimi
Bu defa şiirlerim kanıyor
Yüzüme vuran karanlıkta
Tazeyi giyinmekte bahar, ahlaksızca
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Hep, bir taşın soğukluğuna yaslı sırtım
Dalga boyu yalnızlıklarım vurdukça kıyılarıma
Masum kaçışlar düşüyor aklıma köpük köpük
Ama benim hiç ayak izim yok kumsalda…
Dizeleriniz çok sarsıcı ve içtendi...Kutlarım sevgiyle...Nurdan Ünsal
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta