Dokunsun özlemlerime Şiiri - Oktay Çekal

Dokunsun özlemlerime…

Aşka inanmıştım, hem de çok inanmıştım.
Yanılmışım ve üstelik…
Ruhuma bir teselli yok,
Tenimden dökülüyorum.
Acıtıyor sevgim yüreğimi,
Ve gözlerimi kanatıyor, boşluğun.
Düşüncelerim beni taşımıyor artık,
Dalından kopmuş bir yaprak gibiyim.
Düşüyorum ayaklarımın üstüne,
Susuyorum her şeye…
Çok doluyum.
Bir bataklık sanki dünya,
Bastıkça sıkıyor boğazımı.
Bastıkça…
Batıyorum umutlarımın en dibine,
Kayıplardayım.
Sana tutsak gönlüm,
Müebbet yemişçesine, üstelik…
Tüm varlığımı dolduran sen,
Yokluğunda bir işkencesin.
Gözlerimin görmediği yerlerde ne işin var.
Bana baksın varlığın sarsın tenimi,
Yüreğin tutsun, ateşin yaksın…
Deniz olsun gözlerin dalga dalga vursun.
Upuzun saçların savrulsun tel tel,
Dokunsun, özlemlerime…

Oktay ÇEKAL
07.11.2014-19.56