Dokunsaydın! Şiiri - Mehmet Kesici

Dokunsaydın/ ağlayacaktım.
Dokunsaydın/ patlayacaktım.
Buluttum bahar öncesi yağmurlar dolu
Boşalacaktım, boş kalacaktım, boş

Şimdi ne hoş, dolu dolu sürülmek
Yürümek sana sana
Yanmaksa bana bana
Yaslanmak var ya aşkına
Yaş/lanmak!
Islanmak sırılsıklam.

Büyü büyü gözlerini düşünmek var ya
Düşlemek de var geceler boyu yıldız yıldız
Bir yanda mehtap diğerinde biz
Çözülür her giz.
Süzülür nergis bakışlarında
Ve büyür kalp atışlarım, güm, güm
Gün, gün vurur hasret
Gül, gül sarı.
Gül ki, beyaz.
Deste deste kızılım yar
Gözlerim de mor menekşe.

Beste beste türküler şen dilime de dolanır ya
Bir meçhule yollanır şiir şiir
Okusaydın, tek güfte.
Dokunsaydın, bir mısra.
Yusuf olmuştu mısır’a hükümdar
Sen ki, prenses yüreğimde
Kuyu kuyu rüyam.
Uyanmam artık, uyanamam!

Dokunsaydın, ürkecektim bilir misin ey sevdiğim?
Bükecektim dudağımı çocuk misali
Anlatır mıydın masalı o zaman?
Hıçkırık hıçkırık!
Hiç idik hani!
Hiç bildik aşkı!
Hiç kırdık taşı yürekte
Gerek de acı, gerek

Parça parça olmak vardı hani severek
Hasret hasret doymalıydı bu yürek
Ki, yardım!
Ki, vardın!
Ki, yandım, bilemezsin ateşi
Dokunsaydın söner idi güneşim
Ki, yağardım yağmur yağmur, yayardım aşkım
Taşkın taşkın ey sevdiğim, şaşkın şaşkın!

2-3-2010