Dokunsan Yüreğime Ellerin Yanar

Yüreğimi bıraksam üstüne
Erir demirden dağlar
ucundan kan damlar
konar omuzuma kanadı kırık kuşlar
önümüzde aşılmaz yokuşlar.

İçime düşünce bir damla ateş
yüreğime daldırıpta elimi
sanki bulacağım bir şey var gibi
akşam üstü kuşlar vurur
pencereme yalnızlığımı
yalnızlık Allaha mahsusta
kalabalıklar içinden geçiyorum
sessizliğin gölgesine sığınarak.

Bir sende dinlenir yüreğim
bir demli çay gibi
küsmeni bile seviyorum
yada sana kırgınlığımı
bu dinleniş bir visal belki
kalpler Allah ile mutmain olur.
konuşurken sanki
kelebekler öpüyor dudaklarını
senmi eriteceksin torosların karını...
çanakkaleden idlibe ah çeken sendin.
yada dağ yamacında açan gül.

Memleketin kalbinde akan nehir
yüksek tepelerde bir şehir
sen yüreğime düşen panzehir
mataramda saklı tuzlu su...
yüreğin yüreğime kurdu pusu.

Var olduğumuzun farkına vardık acıyı sevince
ayrılığı mecburen sevdik Ademden beri
bu sultanı ezelin eseri
Ah yüreğimde tüttü iki cihan serveri.
Herkesin kalbimde bir yeri vardır
seninki başka!
ama sen düşürdün beni bu çıkmaz aşka
seni sevdim, aşkı sevdim, acıyı sevdim.

Bir demli çay koydum bardağıma
gönül isterdi gel otur sağıma
şimdi rahlemde kelimeler kanar
dokunsan yüreğime ellerin yanar.