Dokunsan Uyanacağım Şiiri - Nevzat İncedere

19-04-1972

Arzularımı bıraktım bir kenara bir sevda çıkmazındayım
Sana olan özlemlerin kıvamında hasret kokar rüzgarlar
Bir ses, bir heves, tırtıl evresinden uyanan bir kelebek gibi
Senin ekseninde döner dünyam dokunsan uyanacağım

Sana ulaşmanın yolu yine senden geçer diyor hislerim
Karışık duyguların tufanın da kayboldum çözemiyorum
Bir peri masalına yatmış bu naçiz hane zavallı gönlüm
Bu ne biçim sevdadır beni bitiren dokunsan uyanacağım

Her geceye, her gündüze, her saate sen diye bakıyorum
Bir umut, var içimde tutsan ellerimden bulacağım yolunu
Ben seni sensizliğin girdabında kayıp etmiş durumdayım
Yokluğunun kabuslarına yatmışım dokunsan uyanacağım