Dokunsan Ağlayacağım Şiiri - Hatice Kutsal

Uçup konamaz oldu, kırıldı yine kolum kanadım. Uzadıkça uzayan yollaradır sitemim ahım.

Hoşçakal ana kucağım, baba ocağım, hoşçakal gençlik çağım. Elveda elleri havada kalacak, hüzünlü kalabalığım.

Toprağı burnumda tütüp bağrımı sızlatacak ardımda kalanlara hasret kalacağım.

Gider gelir miyim, gelir bulur muyum korkusu gözlerimden akıttığım.

Bilmem kaç yıl geçip gidecek, mevsimleri saya saya ağıtlar yakacağım.

Dalından düşen yaprak misali savrulup duracağım.
Bir garip yolcuyum bu akşam dokunsan ağlayacağım.

Hatice Kutsal