Dokunsa Devadır Şiiri - Osman Şenol

Sanki Güneşimsin,uzaklaşırsam,
Temmuz ortasında titrer bedenim,
Öyle bakışların var ki,gözlerin,
Okyanuslardaki sulardan derin.

Sensiz geçirecek yoktur zamanım,
Sensin sermayesi gece rüyamın,
Ölüm döşeğine düşsem Pınar'ım,
Dokunsa devadır pamuk ellerin.

Henüz bir yaşında,anlar dilimden,
Gölgem gibi gezer arkam,önümden,
Neş'emi,gamımı sezer halimden,
Dünyayı verseler doldurmaz yerin

Uykudan uyanır gülümseyerek,
Sofrada ne bulsa onu yiyerek,
Öyle nazlanır ki 'Dedem' diyerek,
Canıma can katar varlığın senin.

Bülbül seni görse konar mı gül'e?
Sevgin hissederim,gelmiyor dil'e,
Senden bir-kaç saat ayrılsam bile,
Göz kapaklarımde gezer hayalin.

Dibimdeyken bile hasretin yakar,
Ağladığın duysam göz yaşım akar,
Kendi lisanıyle nağmeler döker,
Benim lisanıma uyan dillerin.

Denizlere baksam gözün görürüm,
Ormanlara dalsam saçın bulurum,
Gül bahçesin gezsem kokun bulurum,
Senin için canı feda ederim.

Tanrı sana acı gün göstermesin,
Sevgi dolu gönlün hiç incinmesin,
Bilirim eşsizsin,sen bir tanesin,
Yaşamıma sebep canım bebeğim.

1.Yaş Günü O6.1O.l995