Kim bilir !
canımı acıta acıta
yüreğime gömdüğüm
yaşayan ölülerim var benim....Nilüfer Aksu
I
Kimbilir,
Zaman neler getirdi herbirimize
Kimbilir, neler yaşandı kör duvarların ardında
Ne gözyaşları aktı güllerin topraklarına
Çiçeklerin dili var dı oysa ki
Hıçkırıklar karışırken gökyüzünün rengine
Eşlik ederlerdi
Kimbilir, ne sağnaklar boşaldı buğulu pencerelere
Kırılan dal, dökülen yapraklar dı
Yıkılan aşiyanlar dı kuşların kanatlarından
Kimbilir, ne maviler grileşti gökyüzünde
Işıl Işıl bakarken tebessümlü yüzlere
O bakışlar alındı ellerimizden
Ve
Daha neler götürdü herbirimizden
Kimbilir !
II
Bir kucak dolusu sevgi beslerken
Bir gamzelik gülüş çok mu görüldü
Bir kaç metre bezken altı üstü giderken
Bir oturumluk yer çok mu görüldü
Oysa ki bahçemden dumanlar yükselirken
Gözlerimin içinde ne acılar yıkandı
Ne tabutlar kalktı omuzlara
Küçücük yüreklere nasılda acımadan sığardı
Yüreğimi
Acıta acıta yaşayan
Çok sırlar gömdüm ben
O yüzden dokunmayın
İçimde kanıksamadığım
yaşayan ölülerim var benim
mtu...... tu / 22
Kayıt Tarihi : 5.6.2022 12:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sn ...Nilüfer Aksu Affınıza sığınarak ...saygıyla. Var ama yok olanlara ...
Sonsuz saygılarımla
Eskiden "gönül kırmak" gibi bir deyim vardı... O da yürürlükten kalktı.. Varsa yoksa çıkar... Oysa şiirin de dediği gibi , bir kaç metre bezdi giderken götüreceğimiz... Değer miydi bunca hoyratlığa...
Kaleminiz hep yazsın. Yüreinize sağlık...
Işıl Işıl bakarken tebessümlü yüzlere
O bakışlar alındı ellerimizden
Hayat böyle bir şey sanıyorum. Pembe düşler, maviliğe gülümseyen yüzler bir tebessümü
bölüşmek, hayatın lezzetini paylaşmak isterken geriye hüzün kalır.
Hisseden gönlünüze esenlikler dilerim.
TÜM YORUMLAR (41)