küçük bir çocuğun düşerken dizlerinin kanaması misali yaralarım,
bakmayın yaralarıma utanıyorum kalbim de''ki yaralardan,
bana bu yarayı bırakan sen olduğun için utanıyorum yaralarımdan,
ama senin kadar insafsız değil yaralarım, acıtmıyor, ağlatmıyor beni,
ama her baktığım da yaralarıma yine sen geliyorsun hatırlarıma,
sen giderken, kendi kendime unutacağım seni demiştim,
unutturmuyor senden bana kalan yaralarım seni...
Bir deniz bekliyorduk. Duvara çarpıp ölmesi gibi
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Devamını Oku
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta