Dokunmayın hıçkırıklarıma Şiiri - Erhan ...

Yalnızlığımı dağlara vuruyorum
Sensizliği yüzüme çarpıyorum
Bütün yaralarım kanıyor şimdilerde
Yenildim bu hain zamana
Gelemedim üstesinden
Bu hayatın acımasızlığına.
İçimde haykıran sensizliğin
İçim çığlık çığlığa
Ses olamıyorum kendime
Suskunum
Dilim Mühürde .
Bazı yaralar iyileşmez
Hiç bir merhem fayda etmez
Kapanmayan
Kanayan bir yaradır.
Çaresiz kalan çocuğun öyküsüyüm
Yeniden yeşeremeyen bitkiyim
Karanlık bir el gecemde
Yorgunum
Hiç bir şey yormadı beni
Umuda uzanan ellerimin
Çaresizce
Yana düşmesi kadar.
Senden yoksunum
Yoksulunum şimdi ,
Bütün çaresizliklerimi
Yüklüyorum sırtıma
Yıkıntılarım
Çaresizliklerim
Suskunluklarım
Sensizliğim
Hepsi bir heybede
Yüklendim sırtıma.
Hala sessizce ağlıyorum
Hıçkırıklarım içime akıyor
Boğuluyor içimde
Boğazım düğüm düğüm.
Her dinlediğim türkü
Yazdığım şiir
Beni biraz daha kanatıyor
Dokunmayın artık
Kabuk bağlamayan yaralarıma.
Sensizliğime
Yalnızlığıma dokunmayın ,
Acılarımı
Kederlerimi yutuyorum şimdilerde.
İsyanlarımi
Asiliğimi asıyorum geceye,
Ve çıplak ellerimle
Hayatın acımasızlığını
Cehennemin ateşini tutuyor iken
Seni
Gözlerini
Sevgini
Saçlarını
Yüreğini
Ağrıyan yanıma bastırıyorum .
Sensizliğinde
Sessizce
Kaybolayım şimdi sende ,
Kalayım
Kanayan yüreğinin derinliğinde.
Çaresizim
Yalnızım
Sensizim
Dokunmayın işte hıçkırıklarıma
Boğulsunlar içimde.