Dokunmayın Artık Çocuklara

Her nerede bir çocuk şerefsizce ağlatılsa
Yüreğimde şekerler erir mumlar misali
Kırmızı arabalar yürür vızır vızır uçurumlara
Pembe kıyafetli kızlar uçar hayallerine

Her nerede bir çocuk hunharca dövülse,
Yıldızlar söner ebediyen, mehtap küser.
Güneş gül yüzünü göstermez dünyaya,
Kutup Yıldızı ise artık izci çocuklara kuzeyi…

Her nerede bir çocuk tecavüze uğrasa
Bir yıldız kayar semadan hayalleriyle
Kuşlar ötmez olur, çağlamaz dereler
“Irmak”lar kurur, susuz kalır dünya âlem

Her nerede bir çocuk “hayvanice (!)” katledilse
Hayvanlar, hayvanlığından utanır mesellerde
Yıldırımlar düşer, denizler köpürür, tufanlar kopar
Dalgalar ise yeni “Irmaklar” doğurur insanlığa