Dokunmayın acılarıma
Onlar benliğimi bana anlatır
Sizler yokken onlardı hep yanıbaşımda
Onlardı yüreğimi yakan
Onlardı canevimden yıkan
Dokunmayın yanlızlığıma
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Ağzına güzel yüreğine sağlık cannn
Bazen sıcak bir dokunuş melhem olur açıkta kalmış yaralara..Lakin dokunmayın dediğiniz an orda durmak lazım..neden? Sanırım yaralı yaşamaya alışılmış olmalı ki dokunmayın demişsiniz..Alışmak ayrı da yaralarımızla yaşamayı öğrendiğimiz sürece sorun kalmıyor,bir dokunuş anılarımızı dağıtmıyor,dağıtmnıyor ama sanırım o hisse bürüyor..TEBRİKLER..ÇOK ÇOK GÜSEL..SAYGILARIMLA
Kaleminize sağlık
Ahmet Ayaz
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta