Dokunmasın tenime Şiiri - Oktay Çekal

Dokunmasın tenime…

Yanlızlığımın tek kişilik rolünde
Karelerinde oynarım bir ben kendime
Görmez ki açan güneşi gözlerim aydınlığım hep karanlık
Siyahın her tonunda tenim yalnız
Karanın her kuytusunda sevgim sahipsiz
Evet, ben yokum senin olmadığın günlerin beyazında
Sen yoksun benim yüreğimin mahzeninde artık
Kimse giremez sokamaz hayalini kitledim hayata…
Tek seni sevdim yağmurlu gecelerde ıslanır gibi sırılsıklam
Hayallerimin olmazsa olmazıydın, sendin yarınlarım
Gözlerim açıldığında her güne seni seyreder gibi kalkardım
Bakışlarıma takılmış sanki balıkçı ağında gibi
Kısmetimdin kaderime, berekettin ruhumu zenginleştiren,
Bakışlarımın bir hedefi amacı vardı senin sıcaklığında
Dokunuşunla yanan tenimde açardı gün, ya kısmet dercesine
Sendin oysa beni ben yapan enkazımı hayat yapan
Ruhuma can katan adımlarımı sevgiye çeken
Yalnızım artık bana bile çok uzaklarımdayım
Unuttum yaşamı sadece kayıbım bedenimde
Aramıyorum kendimi artık kokuşmuş hayata elveda
Çıkmıyorum yarasa gecelerin kuytu tünellerinden
Işığı görmek istemiyorum beni çözmesin
Dokunmasın tenime etimi yakmasın hayat…

Oktay ÇEKAL
13.10.2012–10.58