Dokunmalıyız Artık Şiiri - Fuat Eriçok

ne çirkin yasadır bu halk adına yapılan
vekil korunulurken asil hep dokunulan
sana hep kalın zırhlar bana bir tül mü kalan?
ne olmuş vekil isen asıl erk çokun dostum

ün sende yetki sende mühür sende pul sende
fakat bu demek değil körpe sende dul sende
adam ol işini yap az haddini bil sen de
yaptığın ne varsa az yok ki bir çokun dostum

hep seçimden seçime işçin köylün memurun
iş yok güç yok geçim yok nerede ki umurun
ettin mülkün içine miras kaldı dumurun
yetiyorsa sıkletin gel bana dokun dostum

meclisi ettin havra her an küfür yumruk var
tavanda çiğ köfteler arlanın be tomruklar
işin gücün palavra içi bomboş nutuklar
kesip o sivri dili dolaba sokun dostum

sayısız yalakalar eski katiller de var
koruma altındalar halkı dolandıranlar
bizleri kandıranlar mide bulandıranlar
pisliklerle iç içe çürüyün kokun dostum

bürokrasi bankacı iş adamı hep bunlar
el ele tutuşarak devleti kuşatanlar
halkı tırtıkladılar ak yakalı haydutlar
asıl açlar anlamaz halinden tokun dostum

yediniz tıkındınız sırtlanlar gibiydiniz
parmak atıp kusarak bir daha denediniz
ya siz leş kargaları yerken ses etmediniz
sizde de soldu beniz siz de kahrolun dostum

kırmızı halı sizin toprak yol bizim olsun
ceketi şalı sizin kara çul bizim olsun
kemanı sazı sizin yoz davul bizim olsun
malı götürün ama bir çivi çakın dostum

sizler hep “necip” lerde bizler batakta şaştık
sizler kara ciplerde bizler yaya dolaştık
sizler her dem heplerde bizler hiçle savaştık
daha da mı altı var sıfırın yokun dostum

sen üzersin halkını azarsın her fırsatta
bize verir talkını bozarsın her fırsatta
giyer samur kürkünü gezersin her fırsatta
sanma ki olmayacak senin de sorgun dostum

asıl suç yine bizde ayakları baş yaptık
felsefesiz zırtoyu kanatladık kuş yaptık
kapıkulu zadeye beylik verdik iş yaptık
dönemezsin bir daha bırakma sakın dostum

zifir karanlık yeter artık doğmalı güneş
bu eşitsizlik biter âdil olursa üleş
eş sorumluluk ister yetki yok öyle beleş
ya kendinize gelin ya da çok korkun dostum

bizlerde el kol bağlı asırlar var oynamaz
şaşkın kaldık ortada çok camide bî namaz
sizlerse sağır görmez kafa kalın anlamaz
artık biraz utanın ya da defolun dostum

ben suç işlerken neden geçerli de her kanun
sen yediğinde bir halt etkisi yoktur onun
benim ucuz pazen de altın mı senin donun
öyle olsa da yetmez bu halktan korkun dostum

de ki bizi tuttunuz hapis edip astınız
dünyayı uyuttunuz kırılmadı destiniz
oysa hapı yuttunuz hepten faka bastınız
biz neyiz ki siz asıl allah'tan korkun dostum

avrupa batı derken gericiyi iterken
hiç değilse tarımda kendimize yeterken
heyhat her yeni gelen eskisinden beterken
kalkamayız altından kolay bu bokun dostum

duyun artık sesini ben eriçok’un dostum

(eylül ‘02)