Dokunmalar Şiiri - Ceylan Piroğlu

Yağmurum çisil çisil damlıyor damlardan
Kırmızı,kan kırmızı yanaklardan
Gözlerimin mailiği artık buğulu
Sadeleşmiş yaşantım dünyada suskun
Kelimeler saklamaya yetmiyor hayallerimi
Soğuk denizler beni yağmalıyor
Benzim donuk,yara almış her yanım
İliklerime işlemiş yalnızlık
Çaresi olmayan dertler sarmış bütün dostlarımı
Vebalini ödeyemem bana açılan ellerin
Duvağında kan akan gelinin
Uykusu yarım kalan minik bebeciğin...

II
Yanık rüzgar ruhumu zedeliyor
Doğan güneş değil,olamaz zaten
Beni yağmalayan bir avuç el gibi sokaklar
Vitrinler donuk çiçekler gibi solgun
Mavi değil artık göğün çarşafları
Sarıp sarmalamak gelmiyor içimden geleceği
Aksine elimin tersiyle atıyorum sonsuz maviliklere
Minik bir gemi geçerken önümden
Yelkenini koparıp alıyorum
İçine koyuyorum dili olmayan hayalleri
Birde ama olan gerçekleri
Gitsinler bir daha dönmesinler limanıma diye
Buradan kovulalı mazi oldunuz siz anladınız mı
Yakın değil son
Tabi çoktan gelip geçmediyse...