Dokunmak Şiiri - Ahmet Yavaş

DOKUNMAK
Bir kalbi ısıtmak,
Bir yüzü güldürmektir.
Muhtaç olan her kalbe uzanmaktır, dokunmak…
El olmaktır, yüreklere serpilen sevinç tohumlarını taşıyan…
Bir sokak çocuğunun, bir yetimin saçını okşamaktır.
Bir tas çorbaysa içtiğin şu dünyada, onu da paylaşmaktır.
Ve dokunmak, yardım eli olmaktır…
Uzanan kol olmaktır gariplere..
Tebessümünse tek servetin, onu da cömertçe sunmaktır…
Dokunmak…
Keşfetmektir, sevgiye aç olan kalpleri…
Dokunmak…
Aç olan karınların, ekmek kokulu sevgisidir.
Bayramda beklenen bir parça etin rüyasıdır dokunmak…
İnsan olmanın en anlamlı hikâyesidir.
Ve bir lütuf değil, görevdir dokunmak…
Sonsuzluğa açılan iyilik kapısıdır.
ALLAH’a uzanan merdivenindeki adımındır, dokunmak..
Ve dokunmak, çok güzel bir hikâyeyi cennette dinlemektir..
Ahmet Yavaş