Sebebi yok,dedim,inanmadılar.
Bir neden aradılar dalgın bakışlarıma...
Ne derdim varsa söyleyecekmişim,
Güya onlar da bana yardım edeceklermiş! ...
Güldüm,şaşırdılar...
Belki de 'deli'dediler bana,
Zavallılaştırdılar beni belki de...
Sokaklarda başım eğik,
Bedenim dermansız yürüyormuşum,
Önümü bile göremiyormuşum,
Yaşadığımın farkında bile değilmişim...
Etrafımda herkes gülermiş bazen,
Bense dudaklarımı bile kıpırdatmazmışım,
Ya çok anlayışsızmışım,ya da taş olmuş kalbim...
Dokunsalar ağlayacakmışım...
Dokunmadılar,ben yine de ağladım...
Dokunmadılar,ben yine de ağladım...
Kayıt Tarihi : 30.4.2006 17:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!