Dokunmadan tenine saatlerce sevişebilirim seninle.Bakabilirim günlerce,görmediğim gözlerine.Ve sessizce dalabilirim uykularına.Dokunmadan sevmeyi bilirim ben ve dinlemeyi seni işitmeden.Aslında sarılmak isterim sana,sımsıkı sarılmak sevmekten fazlasını yapmak,devamlı hatırladığım sana dokunabilecek günleri saymak.Seni anlatabilmek,sevildiğimi bilmek,terkedip zorlukları,edamı ve edanı hissedebilmek,sana doğru şiirle gelmek isterim ben.
Ve dokunmadan öpmek seni.Olmayan resmini saatlerce hayal edip,yüzlerce öpücük kondurmak dudaklarına.Aldanmadan,aldatmadan,dayanabilmeni,dayanabilmeyi,zamana yenilmeden,yumruğum içinde saklamak ismini ve birgün,değmeden silmek gözyaşını,gözyaşımla.Ve hatırlamayı,her gün yeni bir güne açıldığında,unutmamayı hatırlamak isterim ben.
Ya dokunabilseydim sana,bekle denizim bekle gökyüzüm oda olacak birgün.Tuttuğumda birdaha bırakmayacağım ellerini.Göğsümü verip rüzgara,tel tel saracağım saçlarını boynuma.Ve zamanı gelecek,hoş bir edayla anacağız bu günleri.Vazgeçmeyeceksin beni sevmekten,bende senin beni,benim kadar sevmeni istemekten.
Dokunmasakta sevebilmekten.
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
