dokunma tenime ey deli rüzgâr
bin parçayım bugün savurma beni
gözlerimde can verdi tüm umutlar
gölgem benden diri devirme beni
dönülmez yerlerin ardına doğru
kendimi gizlice taşır giderim
dokunma ruhuma ey deli rüzgâr
sararan yaprağım düşer giderim
kırağıdır elim tutma kırılır
ölüm adım başı,isim sorulur
dokunma geceme ey deli rüzgâr
karanlık,cam gibi,vurma ne olur
uzak ufuklarda boşluklar ağlar
çiğlenir üstüme aşkın son demi
dokunma tenime ey deli rüzgâr
gölgem benden diri devirme beni...
Kayıt Tarihi : 14.3.2004 17:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şair Ahrazi](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/03/14/dokunma-tenime-ey-deli-ruzgar-2.jpg)
işte, tam burada geçtim kendimden..sukuta durdum şiirinizin karşısında..
sevgi ve saygı ile..
TÜM YORUMLAR (3)