Dokunma Ruhuma
Yaşama kendimi emanet ettim.
Al dedim eti senin, kemiği de senin olsun,
Al, eti senin kemiği de senin olsun ama,
Ama Ruhuna dokunma, o benim olsun...
Nasıl ıslah etmek istersen al öyle et.
Yık üstüme, her sıkıntıyı, kederi,
Bütün yoklukları yaşat, kahrolası bedenime,
Ama Ruhuma dokunma o benim olsun....
Ara ara bakarım, elime, koluma, vücudumun değişik yerlerine,
Hiç biri bende kalmayacak, düşünüyorum hiç korkmuyorum...
Al hayat hepsi senin olsun, Bir şey bırakma,
Ama Ruhuma dokunma o benim olsun, benim olsun ki; gerçek sahibine temiz, geldiğim gibi geri emanet edebileyim....
Kayıt Tarihi : 25.11.2014 20:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!