Dokunma hücrelerime
zaten dokülüyorlar .
Tek tek yıllar geçtikçe, Patika yoluna benzer oldu yüzüm ,
git gide sene sene . Bir misafir gelse içime ,
oturacak yer bulamaz , bu
paramparça yüreğimde. Sessizliğin penceresine bakıyorum ,
belki bir gün ses vereceksin diye ..
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta