Bırak aksın sular, coşsun gönlünce
Koyver dumanını, sönmesin ateş
Elleme sevdayı, bırak kendince
Dokunma doğaya, doğmuşsa güneş
Öyle bir hal almış, demelisin ki
Sevda hayaliyle, gelmelisin ki
Mesafeler yiter, bilmelisin ki
Dokunma doğaya, doğmuşsa güneş
Yanımda olsaydın, anlatırdım ben
Söylüyeceklerim, çok vardı dünden
Saatlerce sustum, hepsi sevgimden
Dokunma doğaya, doğmuşsa güneş
Konuşman gerekir, belkide bana
Konuşamadığım, helel o cana
Anlatacak şeyler, daha çok sana
Dokunma doğaya, doğmuşsa güneş
Sen ruhuma girip, durduktan sonra
Bir bedende yandık, yıllardan sonra
Aşk da hasrette ben, öldükten sonra
Dokunma doğaya, doğmuşsa güneş
Bahattin’de gerçek, sönmeyen dilek
Sen benim gözümde, kaldığım yürek
Yandıkça aklından, çıkmayan melek
Dokunma doğaya, doğmuşsa güneş
Bahattin Tonbul
3.2.2013
Kayıt Tarihi : 28.2.2013 15:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
sevda ve doğa aşkı................6+5
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!