Dokunma Bana Şiiri - Şiwan Ali Yılmazdağ

Dokunma bana

Deli dolu sahra gam çöllerinde mecnunu Şeyda ben,
Bestun dağlarında ah dolu Sinem Ferhat’ı rüsva ben.
*
Gönül pazarında kayıp ettim sermayem mutluluğum,
Hazlarıma karşı elim kolum bağlıdır biçare aşık ben.
*
Çaresizliğe teslimim hüsranım bu matem zindanında,
Gah suçsuz bir ok gibiyim gah sancısız yara ben.
*
Benim her iki elim kılıçtır tij misali bekçilerin elinde,
Kainatın iskenderi karşısında biçare dara ben.
*
Geriye savuran gam rüzgarın elinden hiç bir yerde durmuyor yüreğim,
Sonsuzluk kurak uzak çöllerine uzanan Derya ben.
*
Bu tozlu meydanda kırık kalb kasırgasında,
Ah rüzgarın elinde çalı misali çöllerde gezen ben.
*
Kenanın hasreti cângüdâzi da Yakup misali,
İştiyak-i Mısır-u aşkbazi içinde Züleyha ben.
*
Gâh şeyhi sanan misali aşık ile yanıyor gönlüm,
Gâh alim Zihni’m çığlık göz yaşı içinde Bektaşi veli ben.
*
Gâh dolaşırım Kerbela Bağdat Necef yollarında,
Gâh çorumda sivasta Maraş’ta yanarak can bulan ben.
*
Yatarım kalkarım her ikisini zikir ederim gönlümde,
Müridi rabıta-i her iki pirin yolunda gezen ben.
*
İki pirimden uzakta bu cennet dünya ateş olur bana,
Mutluluk şerbetini ararken ukba ceheneminde kendimi bulan ben.
*
Hiç bir yerde değersiz olmaz sedef vefa bulmak,
İzsiz vefasız denizlerde dürr - i Yekta ben.
*
Bu çarkın kanlı dertli zalimin pençesinin elinden,
Bu Umutsuz Dünya çöllerinde kimliksiz gezen Şiwan ben.
Şiwan ali yilmazdağ