Dokunma Bana Şiiri - Mustafa Karaahmetoğlu

Dokunma bana
Çek ellerini üzerimden
Uzak dur benden
Ayak izlerime dahi basma
Semtimden de geçme!
Çık git dünyamdan
Hayatımı mahvettin,
Yaşarken her gün salamı verdirdin
Gün gelecek sana da verecekler
Teneşir bile paklamaz seni
Ama adettendir, musallaya koyduklarında
Helallik isteyecekler
İşte o zaman, hakkımı helal etmeyeceğim
Kul hakkı ile göçüp gideceksin
Usulüne uygun defnedileceksin her kes gibi
Kurtulacağını zannetme!
Sen de yaptıklarının hesabını vereceksin…

Dokunma bana, artık dur diyeceğim
Yetmiyor mu çektirdiğin bunca eza
Ne gezer sen de ahde vefa
Sana çağrımdır bu son defa
Cefayı ben çektim,
Bu fani dünyada sürersin belki
Ama…
Ebedi dünyada süremeyeceksin sefa

Dokunma bana
Geçti artık, üzemeyeceksin bundan sonra
Ben rafa kaldırdım, senli anıları
Tozlar arasında kaybolsun
Ama, gün gelecek
Örümcek ağlarının arasından çıkaracağım
Önüne sereceğim, bir bir vuracağım yüzüne…

Dokunma bana
Unutmaya çalışırım verdiğin acıları
El açarak rabbime sabır dilerim
Seni de “O”na havale ederim.
Bundan böyle önüme bakıp
Kendi yoluma gideceğim
Çok geç olmadan
Düşünmem gerek mutlu yarınları
Benim yolumun sonu aydınlık…
Sen...
Sen sakın… Sakın yaklaşma bana!

Sen… Vefasız…
Sen… Riyakar kadın!
Uzak dur benden…
“Gölge etme başka ihsan istemem” senden
Dokunma bana…