Dokunma Şiiri - Uygar Yeni

Dokunma

Bırak, dokunma
İncitme.
Uzayan saçlarım ve sakallarım kadar kederliyim bu gece
Bırak.

Dokunma
İncitme
Yorulmuş bir kağnı kadar hazin sesler bıraktım geriye
Bırak…

Dokunma, incitme.
Topraktan kopalı tam bin yıl oldu nerdeyse
Güneşten ve rüzgârdan mahrem, şimşekler çakar yüreğime
Bırak dokunma incitme, dilden öte ne kalır düşlerime?

Yokluğun, sokak lambaları kadar melül bir iz bırakır geriye
Bırak incinme ve incitme beni...

Mutlak yenilginin adını da ''umut'' koymayıver gitsin bu gece
İncinme, bırak…