Sanma yaşıyorum burda ölüyüm
Nefes almak yaşam değil benimki
Baba olmak hamalıktan beterdir
Dokunma sen orda ben buradayım
Var her şey yemek yaşam değil ki
Gülmeye fırsat vermez ki düşman
Vurdu yetmez ağlamamı istiyor
Uzak dur gülmeye bıraz fırsat var
Gururum oyuncak olmuş elinde
Bir sefer yetmez ki ağlatmak ister
Yakam geçmiş o zalimin eline
Bırakmaz kaçmaya fırsat vermiyor
Verecek ızdırap yetmez çok vardır
Yoksula ekmek hayınınkı zülümdür
Şahin gibi seni görmüş yüksekten
Sebebi gülmeye fırsat vermemek
Navruz a fırsat ver gülsün bırazcık
Bu da yeter uzak dursa da yetiyor
Ağladım olmadı yalvardım ona
Görünme gözüme gelme ki bana
Kayıt Tarihi : 23.3.2013 12:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
geldim kaçtım olmadı bırakmazlar ki nefes alım? ? ? ? ? ?
![Navruz Kaplan](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/03/23/dokunma-91.jpg)
Bu güzel şiirinizi
Canı gönülden kutlar
Başarınızın daim olması ve
Daha nice paylaşımlar dileğiyle 10+ saygılarımla erdemle
TÜM YORUMLAR (1)