Değme zülfü yare gönül üzülür
Yürek güm güm vurur diller çözülür
Karakaş altında kirpik ok olur
Sinemi yaralar bana dokunma.
Güzel bir çift söze neler vermezdim
Yarsada sinemi hiç ah etmezdim
Meğer yalan imiş asla tutmazdım
O nazik ellerle bana dokunma.
Bir yandan bir yana düşen saçlarla
Mahsun bakışlarla kara kaşlarla
Fırıldak yalancı sitemkarlarla
Selamın gönderip bana dokunma.
Teninin kokusu esen rüzgarla
Sevdamın türküsü çalan sazlarla
Aldanıp kandığım cilve nazlarla
Nağmeler yapıpta bana dokunma.
Bumuydu verdiğin bana sözlerin
Kayboldu sularda bitti izlerin
Ruhuma mutluluk veren gözlerin
Kalmadı kıymeti bana dokunma.
Bin cefa etsende sana ah etmem
Alsanda canımı düşmanlık etmem
Ölsemde aşkından ardından bakmam
Yolun açık olsun bana dokunma
Kayıt Tarihi : 14.3.2008 02:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bedri Hüseyin Çiftçi](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/03/14/dokunma-44.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!