Dokunma Şiiri - Ömer Çetinkaya

Ateş alıp,ciğerinden yansanda,
Yağmur yağar,aman suya dokunma.
Parmağın tetikte,namlu alnımda,
Cana değer,aman yaya dokunma.

Bir yurtdan bir yurda,seğirtip koşan,
Kıtadan kıtaya,çağlayıp coşan,
Tarihin alnına,nalın nakş eden,
Kırat varken aman,taya dokunma.

Ne der diye,şöyle nabzın yoklarken,
Kırıp döküp.sonra,kalbim paklarken,
Hakca böldük,diye suçun aklarken,
Suçlanırsın aman,paya dokunma.

Ben senin derdinden,hisse almaya,
Ben derdimin,boyutunu bilmeye,
Gözümün yaşından,ummun olmaya,
Irmak varken aman,çaya dokunma.

Her insanın,kendin bilsin isterler,
Asıl bilip ulu kulu severler,
Ot kökün üstünde,bitermiş derler,
Aslın belli aman,soya dokunma.

Ömer Çetininkaya,sözün tutan kim?
Çiçekten bal yaptın,onu tatan kim?
Liderlik yapmana,yaparız seçim,
Kazandın sen,aman oya dokunma.

25.05.2006