Dokunma Şiiri - Ecir Demirkıran

DOKUNUŞ

Seni sevmek için, seyretmek lazım
Sevda toprağına, bir gül dikerken
Sönmeyen aşkına şiirler yazdım
Mücevher misali, mısra dizerken

Bahar güneşidir, bakışın sıcak
Kimbilir kaç beden, ısındı bugün
Endamın zerafet, besbelli ancak
Sevda beldesine, olmuşum sürgün

Kusursuz yaratmış seni yaratan
Yıldızlar sitemkar, yorgun akşamlar
Cildinden yansıyor, ayı karartan
Işğın güneşe, Nur gibi damlar

Gönlümün özlemle, savaşı sensin
Bir gün gelirde sönse umudum
Dağlardan taşlardan, sitem edersin
Uçuk hülyaları, iç yudum yudum

Sinemde yanarsın, eksilmez sızım
Ne olur bu derde derman olursan
Nağme hatırlamaz, biçare sazım
Kaybolan aklıma, çare bulursan

Kabahat sendemi, bende mi bilmem
Bu aşkın ölümü, elinde sanma
Titreyen ruhumu bilki dinlemem
Sevmiyor desem de, sakın inanma

Kanadı yontulmuş, kelebek gibi
Çırpınıp gücünü, harcama boşa
Sonsuzluk alemin, görünmez dibi
İsyana gelipte, dönme sarhoşa