Dokunma Şiiri - Mahsun Özkan

Yağmurun ve bereketin adına okudum gözlerini
kırlangıç yaprağını savuran rüzgardan bi haber
bi haber karların ve buzulların sinesine sakladığım gülüşlerin
küskün şarkıların medeniyetine selam olsun
selam olsun küskün şehirlerin dar geçitlerine astığım yüzün

Dokunma
çatlar güneşi koynundan taşıyan kısrak bakışlar
ölür bir yudum suya hasret dudaklarının dokunduğu tenim
kanar sabrı taşıdığım avuçlarım
dökülür incileri olmayan umutların

Şarhoş karanfillerin kokusunda öpmek seni
bir vadinin olmayan düzlüğünde koşmak
koşmak Keşmir de bir sultan sofrasına
sofraların bereketinde saçlarına dokunmak
dokundukça renkli baharların şehvetinden bi haber olmak

Toprağın sesine döktüğüm aşklarım
yeşerdi bulutlu gökyüzünün acılı uzvunda
dokunma
dökülür kirpikleri taze aşkların nem tutmamış avuçlarına
ölür yıldızlara hasret güneş bakışları
ölür taze başak kokan demli satırlar
dokunma
kalsın ilk dokunuşlarının izleri
...