Dokunma Şiiri - Nejat Yılmaz

Gir aşkın destanına, virgülüne dokunma.
Yakarsa aşkın yaksın, sen külüne dokunma.

Fırtınalar götürsün umut bulutlarını.
Viran olsa da gülşen, bülbülüne dokunma.

Leyla kalmadı diye meydanı boş belleme.
Elbet bulunur mecnun, sen çölüne dokunma.

Koca gönül dağının karı eksik olur mu?
Kar tipiye kızıp da sümbülüne dokunma.

İster dikeni olsun, ister sararıp solsun.
İsterse dal kırılsın, sen gülüne dokunma.

Yaban atları gibi dağlara meydan okur.
Yelesinden tutsan da kâkülüne dokunma.

İşitmek istemezsen yüreğinden bin ahı.
Sahip çık ellerine, hiç gönlüne dokunma.
02.10.2015 Elazığ