Sekerek süzüldü bir ürkek ceylan
Güzel gözleriyle
Baktı da baktı
Özünden özüme
Sanki nur aktı!
Dedim ki:
Korkma gel
Yaklaş bir hele
Sözümü yabana atmayıp dinle!
Bilesin
Bu hayat ormanında ben
Can almam
Canını verenlerdenim!
Ellerimin pakı sudan sabundan
Tuna’ nın köpüğü karışık, ondan...
Süzüldü gözleri ansızın, birden
Anladım ki gizli tele dokundum!
Kapıldım telaşa
İnce bir sızı
Sarınca içimi, sordum
Arzusu neyedir
Nicedir; desin
Korkmasın!
O da ne! Gözüm mü
Ben mi yanılan?
Ceylan değildi bu karşımda duran
Bükülmüş boynuyla
Bana haykıran...
Fikrinin gülünü derenlerdenim!
Ben insanoğluyum, değilim meta
Meczubun, nadânın yoludur sapa
Özüme ihanet hâşâ ve kat’ a!
Deyince, sanki bir sele dokundum!
Refika Doğan-Antalya 2011
Refika DoğanKayıt Tarihi : 21.8.2011 12:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hani bazen hayatın içinde kendine ait bir müziği çalarken hiç bilmediğin bir notaya dokunmak gibi şahane bir şiirokunmaması çok büyük bir kayıp bana göre.....Çok fazla birşey söyleyemiyorum her ne kadar hissederek okusamda bazı şiirleri bu şiire ise diyecek tek kelimem var....ŞAHANEYDİ.....Gönlüne kalemine duygularına sağlık......
TÜM YORUMLAR (2)